Kitabım Hakkında

Yazan:
Resim
  Uzun zamandır zihnimde dönüp duran anıların, düşüncelerin bir dışavurumu olabilecek bir fikir ile kitap yazmaya başladım.  Sürecin içeriği değiştirdiği bir kitap olabileceği gibi, çoğu insanın kendi hayatından kesitler bulabileceği, aynı zamanda felsefi fikirlerim ile bunları birleştirdiğim bir yapı olacak.  Blog yazmaktan ziyade kitap yazmanın farklı bir duygusu var.  Sayfalar size içinizdekileri dökmenizi söylüyor, beden bunu uyguluyor, zihin ise sürekli kontrolcü bir yapıda bazı yazılanları silip bazılarını tebrik ediyor.  İnsanın kendisi ile çatışmaya girdiği bir alan orası. Kitabın yazım sürecini uzun bir süreye ayırmaya karar verdim. Birkaç yıl içerisinde yaşadıklarım ile eşleştireceğim fikirler sayesinde yaklaşık bin sayfaya kadar çıkarmayı düşünüyorum.  Bunun risklerinin farkındayım. Sıkıcı olmaması, sürükleyici ve bilgilendirici olması gerek.  Bu yüzden yıllara böldüm.  Gelişmeleri ve yeni fikirlerimi kitabım haricinde burada da paylaşa...
Yorum Gönder

Kitap Önerisi; Maksim Gorki - Mavi Bir Yaşam

Yazan:

 



Bugün bitirebildiğim bu kitap oldukça farklı bir konuya sahip. Maksim Gorki bu kitapta insanın baskın yapıya sahip insanlar karşısında bazen ne kadar acizleşebildiğini, çaresizleşebildiğini çok iyi yansıtmış.

Kitaptaki ana karakter Mironov'un Marangoz diye adlandırılan karakter ile arasındaki nereye gittiği bilinmeyen psikolojik savaşlar insanı yaşamda karşılaştığımız bu tarz karakterler hakkında düşüncelere itiyor.

Mavi Bir Yaşam, yaşadığımız dünya ile insanın hayal dünyası arasındaki farklar üzerine oldukça etkileyici bir hikayeye sahip. Yaklaşık yüz sayfalık bir solukta bitirebileceğiniz bu kitabı kesinlikle tavsiye ediyorum.

İyi okumalar...

Yorumlar

Yorum Gönder

Görüşlerinizi bizimle paylaşın!

Bu blogdaki popüler yayınlar

Testere Filminden Replik

Yazan:
Resim
İnsanın aklına bir anda bir replik gelir ve aslında hayatınızla ne kadar bağdaştırabileceğinizi fark edersiniz. Benim şuan aklıma gelen replik, en sevdiğim film olan Testere (SAW) filminden. Başrol oyuncusu JigSaw yani (Tobin Bell) ' in serinin ikinci filminde söylediği; ''Evet, rahatsızım. Beni içten içe yiyen hastalıktan rahatsızım. Ellerindekinin kıymetini bilmeyen insanlardan rahatsızım. Başkalarının acılarını önemsemeyenlerden rahatsızım. Hepsinden rahatsızım...''  Repliğidir. Cümle cümle tartışalım isterseniz bu repliği. ''Beni içten içe yiyen hastalıktan rahatsızım'' kısmını kendi beyin tümörü için söylüyor. ''Ellerindekinin kıymetini bilmeyen insanlardan rahatsızım.''  Şimdi bu cümle sadece eşyalar, mal, mülk değil. Bütün her şeyi, arkadaşları, dostları, aileyi her şeyi kapsıyor. '' Başkalarının acılarını önemsemeyenlerden rahatsızım.'' Bu cümlede filmin konusunu da biraz ele almış oluyoruz. Şimdi...
Devamı

Sadece Bir An İçin

Yazan:
Resim
                                                              Sadece Bir An İçin      ''O yollardan ben de gitmeyeceğim!'' dedim. Hangi yollardan olduğunu sormadılar. Geçmişteki dostluklardı unutan, unutmak isteyen. Aslında özlemiştim, fakat önemi yoktu bazı şeylerin. İdea'm o değildi ve bundan utanmıyordum. Farklı görmek istiyordum ve ısrarla farklı görüyordum bazı şeyleri. Bu benim özelliğim değil, belki de büyük bir zayıflığımdı. Tabii ki kendimi övmüyor ya da aşağılamıyorum. Aşağılanmak için yukarıda olmak gerekir. Diğer bir deyişle Diyojen'in dediği gibi ''Sen beni aşağılayabilirsin, ama ben aşağılanmam.''  Dinlediğimiz müziklerde coştuğumuz arkadaşlıklarım oldu. Bazılarını çok özledim.. kim özlemez ki? Özlemek büyük bir güçtür insanın elindeki. Ama ben ''Bana tarif etmediğin o yollardan ben de gitmeyeceğim!'...
Devamı

Pablo Neruda - Unutmak Yok

Yazan:
Resim
  ''Nerelerdeydin?'' diye sorarsan ''Hep eskisi gibi'', diyeceğim. Toprağı örten taşlardan söz edeceğim, Sürdükçe kendini harcayan ırmaktan; Ben yalnız kuşların yitirdiklerini bilirim, Gerilerde kalan denizi bilirim, bir de ağlayan ablamı. Neden ayrı adlarla yazılıyor ülkeler, Neden günler yeni günleri izliyor? Neden koyu bir gece birikiyor ağızda? Neden ölüler? Nereden geliyorsun diye sorarsan, Bölük pörçük kelimelerle konuşmak zorundayım, Ağzı zehir gibi akan araçlarla, Çoğu çürümeye yüz tutmuş hayvanlarla Ve avutamadığım yüreğimle... Andaç değil yanımızda götürdüklerimiz. Unutuşta uyuklayan sarımsı kumru değil, Yaşlarla kaplı yüzler, Boğazımıza yapışan eller Ve yapraklardan sıyrılan şey: Aşınmış bir günün karanlığı, Acıyı kanımızda atmış bir günün. İşte menekşeler, işte kırlangıçlar Bize sevinç veren ne varsa, Geçici ve küçük duyarlıkların Yan yana göründüğü süslü kartpostallarda. Ama bu sınırın ötesine geçmeliyim, Dişlemeliyim sessizliğin çevresindek...
Devamı